Erich Magnus Sperling & Eva Wiethaus - Polski

Erich Magnus Sperling, urodzony 28 marca 1882 roku w Magdeburgu, był szanowanym kupcem i właścicielem drukarni. Jego zakład przy Große Diesdorfer Straße i sklep przy Otto-von-Guericke-Straße były uważane za społecznie i ekonomicznie ważne dla miasta. 

Podczas listopadowych pogromów w 1938 roku firma Sperlinga została zaatakowana przez nazistów z Magdeburga, a on publicznie został oskarżony o "szabrownictwo" i "przestępstwo". W styczniu 1939 roku rozpoczęła się systematyczna "aryzacja" jego firmy przez różne instytucje, w tym miasto Magdeburg.

We wrześniu 1939 roku Erich Sperling został aresztowany w ramach "ochrony" i przewieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. Tam musiał oddać cały swój majątek. Zmarł 18 maja 1940 roku w obozie Sachsenhausen. Przed swoją śmiercią pod przymusem wyznaczył "Ariankę" jako spadkobierczynię, a miasto Magdeburg nałożyło znaczną daninę spadkową w wysokości prawie miliona reichsmarek. 

Erich Sperling oficjalnie zmarł 18 maja 1940 roku w obozie Sachsenhausen w Oranienburgu z powodu sepsy. Jego prochy zostały przeniesione na żydowskie cmentarz w Magdeburgu, co stanowiło religijną tragedię dla wierzących Żydów. 

Eva Wiethaus, z domu Nathan, urodziła się 2 stycznia 1901 r. w Magdeburgu i dorastała jako jedyne dziecko po wczesnej śmierci swojej siostry. Początkowo mieszkała z rodzicami Karlem Nathanem i Gretchen Nathan przy Kaiserstraße 88 (obecnie Otto-von-Guericke-Straße), dopóki nie przeprowadzili się na Gustav-Adolf-Straße 22. Jej ojciec jest współwłaścicielem sklepu   "Richter, Bilke & Co., papier i artykuły piśmienne en gros". 

Eva przeżywa pierwszą wojnę światową i po ukończeniu wykształcenia pracuje jako pomoc domowa lub pielęgniarka. Wychodzi za mąż za nieżydowskiego karczmarza Fritza Wiethausa, ale pierwsze lata ich małżeństwa przyćmiewa śmierć jej rodziców.   

Po dojściu nazistów do władzy para rozwiodła się, a Eva ostatecznie zamieszkała przy Otto-von-Guericke-Straße 16, co było prawdopodobnie awaryjnym rozwiązaniem zapewnionym przez przyjaciela biznesowego jej ojca, handlarza papierem i właściciela drukarni Ericha Sperlinga. 

Podczas spisu powszechnego w dniu 17 maja 1939 r. odkryto, że Eva jest Żydówką i mieszka we wspólnym mieszkaniu z kilkoma nie-Żydami. Prawdopodobnie doprowadziło to do oskarżenia jej o tak zwane "skalanie rasowe" w tym samym roku.  W dniu 5 października 1939 r. została deportowana do kobiecego obozu koncentracyjnego Ravensbrück w Uckermark pod numerem 2224. Więźniarki były tam zmuszane do niezwykle ciężkiej pracy fizycznej pod kierownictwem kilku niemieckich firm. Eva zmarła prawdopodobnie w lutym 1942 r., ale przyczyna jej śmierci nie jest znana, ponieważ wiele szczegółów zostało wówczas zatajonych.